เมื่อความรักเรียกร้องเธอ จงตามมันไปแม้ว่าทางของมันนั้น จะขรุขระและชันเพียงไร
และเมื่อปีกของมันโอบกอดกายเธอ จงยอมทน
แม้ว่าหนามแหลมอันซ่อนอยู่ในปีกนั้นจะเสียดแทงเธอ
และเมื่อมันพูดกับเธอ จงเชื่อตาม
* * *
เพราะแม้ขณะที่ความรักสวมมงกุฎให้เธอ มันก็จะตรึงกางเขนเธอ
และขณะที่มันให้ความเติบโตแก่เธอนั้น มันก็จะลิดรอนเธอด้วย
แม้ขณะมันไต่ขึ้นไปสู่ยอดสูง และลูบไล้กิ่งก้านอันแกว่งไกวในแสงอรุณ
แต่มันก็จะหยั่งลงสู่รากลึก และเขย่าถอนตรงที่ยึดมั่นอยู่กับดินด้วย
* * *
ความรักจะรวบรวมเธอเข้าดังฝักข้าวโพด
มันจะแกะเธอออกจนเปลือยเปล่า
แล้วมันจะล่อนให้เธอหลุดจากเปลือก
มันจะบดเธอจนเป็นผงขาว
แล้วก็จะขยำจนเธออ่อนเปียก
แล้วมันก็จะนำเธอเข้าไปสู่ไฟอันศักดิ์สิทธิ์ของมัน
เพื่อเธอจะได้เป็นอาหารทิพย์ของพระเป็นเจ้า
* * *
ความรักจะกระทำสิ่งทั้งหมดนี้แก่เธอ เพื่อว่าเธอจะได้หยั่งรู้ความลับของดวงใจเธอเอง
และด้วยความรู้นั้น เธอก็จะได้เป็นส่วนหนึ่งของดวงใจแห่งชีวิตอมตะ
* * *
แต่ถ้าหากด้วยความกลัว เธอมุ่งแต่แสวงหาความสงบสุข
และความสำราญจากความรัก
ก็จะเป็นการดีกว่า ที่เธอควรจะปกคลุมความเปล่าเปลือยเปล่าของตนและหลีกหนีออกไปเสียจากลานบด
ไปสู่โลกอันไร้ฤดูกาล ที่ซึ่งเธอจะหัวเราะก็ไม่เต็มที่และจะร้องไห้ก็ไม่เต็มที่
* * *
ความรักไม่เรียกร้องสิ่งใดนอกจากตนเอง
และก็ไม่รับเอาสิ่งใด นอกจากตนเอง
ความรักไม่ครอบครอง และก็ไม่ยอมถูกครอบครอง
เพราะความรักนั้นเพียงพอแล้วสำหรับตอบรัก
* * *
เมื่อเธอรัก
อย่าได้กล่าวว่า " พระเป็นเจ้าอยู่ในดวงใจเรา "
แต่ควรพุดว่า " เราอยู่ในดวงใจของพระผู้เป็นเจ้า "
และอย่าได้คิดว่าเธอสามารถนำทางแห่งความรักได้
เพราะถ้าความรักพบว่าเธอมีคุณค่าพอแล้วก็จะเป็นผู้นำทางแก่เธอเอง
ความรักไม่มีความปรารถนาสิ่งใด นอกจากจะทำตนเองให้สมบูรณ์
แต่ถ้าหากเธอรัก และจำเป็นต้องมีความปรารถนา
ก็ขอให้ความปรารถนาของเธอจงเป็นดังนี้
เพื่อจะละลายและไหลดังธารน้ำ ซึ่งส่งเสียงดังเพลงกล่อมราตรี
เพื่อจะเรียนรู้ความปวดร้าว อันเกิดแต่ความอ่อนโยนละมุนละไมเกินไป
เพื่อจะต้องบาดเจ็บ ด้วยความเข้าใจในความรักของตนเอง
และเพื่อจะยอมให้เลือดหลั่งไหล ด้วยความเต็มใจและปราโมทย์
เพื่อจะตื่นขึ้น ณ รุ่งอรุณ ด้วยดวงใจอันปีติและขอบคุณความรักอีกวันหนึ่ง
เพื่อจะหยุดพัก ณ ยามเที่ยง และเพ่งพินิจความสุขซาบซึ้งของความรัก
เพื่อจะกลับบ้าน ณ ยามพลบค่ำ ด้วยความรู้สึกสำนึกคุณ
และเพื่อจะหลับไปพร้อมกับคำสวดมนต์ภาวนาสำหรับคนรักในดวงใจ
และเพลงสรรเสริญบนริมฝีปากของเธอ.
จาก THE PROPHET by KAHLIL GIBRAN ระวีภาวิไล ถอดความออกมาเป็นภาษาไทยให้ชื่อรวมเล่มว่า ปรัชญาชีวิต บทนี้คัดมาจากฉบับตีพิมพ์ครั้งที่ 13 เดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2542 สำนักพิมพ์ผีเสื้อ อาคารหมายเลขห้า 5 / 4 ถนนสุขุมวิท 24 กรุงเทพฯ 10110 โทรศัพท์ 02 261 - 5586 และ 02 663 - 4660 โทรสาร 02 261 - 3863 ผกาวดี อุตตโมทย์ บรรณาธิการ.